Artea eta Industria elkartzeko gunea da. Eduardo Chillida eskultoreak industria-eremuarekin duen harremanean jartzen du arreta, eta, bereziki, Legazpiko Patricio Echeverría forja handiarekin, eta, ondoren, Sidenorrekin Reinosan. XX. mendearen hasierako Patricio Elorza paperontzi zaharrak aukera ematen digu ibilbide bat egiteko, Chillidaren unibertso sortzaileei buruzko argazki, bideo, proiekzio eta baliabide interaktiboen bidez, eta, era berean, fabrika baten errealitatean barneratzeko.
Eragiketa erraz baten bidez, nabearen espazialtasuna museo-diskurtsoak izango dituen adierazpideetara egokitu besterik ez da egingo. Gainerako ekintzak instalazioak eta zerbitzuak egokitzera soilik bideratuta daude, Eduardo Chillidaren jarduera artistikoak hartzen zuen espazioari buruz berez hitz egiten digun ingurunea "edertzen" saiatu gabe.
Eraikinaren beheko solairua, hain zuzen ere, artistaren alderdirik industrialena da, hein handi batean Legazpin garatua, eta horren emaitza munduko hiri nagusietako plaza eta kaleetan ikus dezakegu, hala nola Washingtonen, Parisen edo Berlinen.
Chillida Lantokik ere ezin zituen falta izan 100.000 kiloko prentsa, 16 tonako zalia, sei metroko altuerako mailua edo manipulatzailea bezalako altzairuzko eskultura ikusgarriak.
